พระบรมราโชวาท ในพีธีถวายสัตย์ปฏิญาณและสวนสนามของทหารรักษาพระองค์
ณ ลานพระราชวังดุสิต
"...ทุกๆคนในชาติ ย่อมมีหน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติ ถ้าแต่ละคนต่างปฏิบัติหน้าที่ของตนให้เป็นผลดีที่สุดที่จะกระทำได้ ด้วยความรักชาติและมีความสามัคคีกลมเกลียวกันแล้ว ชาติของเราจะเจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น..."
๓ ธันวาคม ๒๕๐๔
"...ตามประวัติศาสตร์ของเราจะเห็นได้ว่า คราวใด ที่ชาวไทยมีความสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ชาติก็รอดพ้นจากภัยพิบัติสู่ความเจริญรุ่งเรือง แต่ คราวใดที่ขาด ความสามัคคีกลมเกลียวกัน ก็ต้องประสบเคราะห์กรรมทั้งชาติ..."
๓ ธันวาคม ๒๕๐๕
"...บรรพชนไทย เป็นนักต่อสู้ผู้มีชีวิตจิตใจ ผูกพันปรองดองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน สามัคคีพร้อมเพรียงกันทุกเมื่อ ไม่ว่าจะทำการสิ่งใด บ้านเมืองไทยจึงมีเอกราชประชาอธิปไตย และมีความสุขความสมบูรณ์ทุกอย่างมาจนกระทั่งทุกวันนี้ .."
๓ ธันวาคม ๒๕๒๒
"...ความจงรักภักดีต่อชาตินั้น คือความสำนึก ตระหนักในคุณของแผ่นดินอันเป็นที่เกิด ที่อาศัยซึ่งทำให้บุคคลเกิดความภูมิใจในชาติ กำเนิดและมุ่งมั่นที่จะธำรงรักษาประเทศชาติ ไว้ให้เป็นอิสระมั่นคงตลอดไป ..."
๓ ธันวาคม ๒๕๒๙
"...ทหารมีหน้าที่หลักอยู่ที่การป้องกันประเทศและการธำรงรักษาเอกราชอธิปไตยของชาติไว้ด้วย แสนยานุภาพนอกจากนั้นยังมีหน้าที่ด้านอื่นอีก ซึ่งมีความสำคัญเท่าเทียมกันคือการบำบัดบรรเทาความทุกข์ยาก และการปฏิบัติพัฒนาให้บังเกิดความเจริญร่มเย็น แก่บ้านเมืองและประชาชน..."
๓ ธันวาคม ๒๕๓๘
"...ทหารในฐานะที่เป็นสถาบันหนึ่งซึ่งมีความเข้มแข็ง ต้องตั้งสติให้มั่น ทำความเห็นความเข้าใจในหน้าที่ของตนให้กระจ่าง แล้วร่วมกันใช้ความรู้ความคิด ปฏิบัติภารกิจทั้งปวงเพื่อประโยชน์อันยั่งยืนของประเทศชาติสืบไป..."
๓ ธันวาคม ๒๕๔๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น