"..ข้าพเจ้าได้กล่าวกับบัณฑิตในที่ประชุมนี้เมื่อวันก่อนๆ ถึงอิสรภาพกับวินัย ซึ่งต้องใช้ควบคู่กันไป ในการกระทำทุกอย่าง เพื่อให้เกิดประโยชน์ และได้พูดถึงการทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติว่า การที่บุคคลจะทำสำเร็จได้ จำเป็นจะต้องเข้าใจถึงความสำคัญของประโยชน์ส่วนรวมแจ้งชัดก่อน จึงจะทราบชัดถึงวิถีทางที่จะสร้างสรรค์ประโยชน์ของชาติให้สำเร็จได้ตามจุดหมายที่มุ่งประสงค์
วันนี้ของกล่าวเพิ่มเติมกับท่านทั้งหลายว่า การสร้างความสำเร็จในกิจการงานทุกอย่าง ทุกระดับ รวมทั้ง
ความสำเร็จในชีวิตของแต่ละคนด้วยนั้น ต้องอาศัยปัจจัยสำคัญประกอบกันถึงสามส่วน ส่วนที่หนึ่ง คือ ความรู้และความชำนิชำนาญทางวิชาการ ซึ่งเป็นปัจจัยพื้นฐาน หรือเป็นเครื่องมือปฏิบัติงานแท้ๆ
ส่วนที่สอง คือความละเอียดถี่ถ้วน ความตั้งใจ และความอุตสาหะพยายาม ซึ่งเป็นเครื่องช่วยให้ทำการได้ไม่ผิดพลาดบกพร่องและสำเร็จลุล่วงได้ตลอด ไม่ทิ้งขว้างละวางเสียกลางคัน
ส่วนที่สามนั้น ได้แก่สติความระลึกรู้ตัว และปัญญาความรู้ชัด หรือความเฉลียวฉลาดที่จะหยุดคิดพิจารณากิจที่จะทำ คำที่จะพูดทุกอย่าง ให้เป็นไปโดยถูกต้องเที่ยงตรง ตามกระบวนการของเหตุผล ซึ่งจะช่วยให้ดำเนินชีวิตและการงานไปในทางเจริญ และบรรลุความสำเร็จที่สมบูรณ์ได้ในการที่แต่ละคนจะออกไปประกอบการงานสร้างความเจริญความสำเร็จแก่ตนแก่ส่วนรวมต่อไป จึงขอให้ตั้งใจพยายามใช้ปัจจัยทั้งสามส่วนให้ครบถ้วนทุกกรณีไป.."
พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยรามคำแหง
ณ อาคารใหม่ สวนอัมพร
วันพฤหัสบดีที่ ๒๒ ธันวาคม ๒๕๒๐
ความพยายามกับความสำเร็จ
ท่ามกลางความแห้งแล้งของผืนทราย
มีคนกล่าวว่า
"ขุดให้ลึกลงไป จะพบน้ำ"
หลายคนถาม
"ท่านรู้ได้อย่างไร"
"ในบันทึกกล่าวไว้เช่นนั้น"
"บันทึกกล่าวอะไรบ้าง"
"ในบันทึก เล่าตั้งแต่เครื่องมือ อุปกรณ์การขุด วิธีขุด เทคนิกต่างๆ สำหรับขุดในดินต่างชนิดกัน และสุดท้ายคือบอกว่ามีน้ำที่นั่น มีหลายคนเคยขุดพบแล้วด้วย"
คนที่ยืนฟังหลายคน ลองขุด ขุดอยู่ในที่ของตน
คนที่มี
อุปกรณ์ดีเลิศ รู้และเข้าใจวิธีการขุดเป็นอย่างดี ประกอบกับดินที่ขุดเป็น
ดินอ่อนนุ่ม ใกล้ตาน้ำ ก็พบน้ำได้ง่ายและเร็ว
คนที่มี
อุปกรณ์ดีเลิศ รู้และเข้าใจวิธีการขุดเป็นอย่างดี แต่
ดินบริเวณนั้นไม่ดี แห้ง แข็ง ก็ต้องใช้เวลานานขึ้น
คนที่มี
อุปกรณ์ดีเลิศ แต่ไม่เข้าใจวิธีการขุด ต้องมีคนแนะนำ ก็ใช้เวลานานขึ้นไปอีก
คนที่มี
อุปกรณ์ไม่ดี ไม่เข้าใจวิธีการขุดมากนัก ต้องมีคนสั่งสอนและแนะนำ ก็ใช้เวลานานยิ่งกว่า
บางคน เลิกกลางคัน บอกว่า "บันทึกโกหก ไม่มีน้ำหรอก"
บางคน ขุดต่อไป แม้ไม่รู้ว่าจะมีน้ำหรือไม่ "ฉันอยากรู้ว่ามีน้ำในนั้นจริงหรือไม่ ถ้ามีน้ำจริง จะได้ช่วยดับร้อนให้ฉัน"
ขุดต่อไป ขุดต่อไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยก็ขุด ขี้เกียจก็นอน ตื่นนอนก็ขุด หิวก็กิน อิ่มก็ขุดต่อ หลุมลึกลงเรื่อยๆ ดินก็แข็งขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็เริ่มเปียกชื้นมากขึ้น น้ำที่เขียนไว้ในบันทึก ไม่นานก็คงถึง
"..ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็ยังอยู่ที่นั่น แต่ความพยายามที่มากเพียงพอ ทุ่มเทคุณค่าให้มากพอ ความพยายามนั้น จึงจะก่อให้เกิดความสำเร็จ.."
ข้อมูลจากทำดีดอทคอม(จั่นเจา)
